به گزارش مشرق، مراسم نکوداشت علیمحمد مودب شاعر انقلاب اسلامی در قالب سیزدهمین برنامه شب شاعر عصر روز شهشنبه در سازمان رسانهای اوج برگزار شد.
در این مراسم محمدعلی بهمنی در سخنانی اظهار داشت: شعر مودب نوعی تفکر فرا اجتماعی دارد با اینکه شعر او را در قالبهایی چون نیمایی و غزل میشنویم اما میشود متوجه شد که اتفاق دیگری شعر او را به جلو پیش میبرد و برای همین همیشه شوقم این بوده که برسم و بشینم و شعر او را گوش دهم.
وی ادامه داد: متاسفم که فرصت زندگی کمی با آقای مودب داشته ام ولی شاید همه ناگفتههای نسل من و او را بشود در شعرهایش جست.
بهمنی تاکید کرد: از نظر من کسی که دید کاشف در شعر دارد فردی بزرگوار است و مودب از این منظر برای من بزرگوار بهشمار میرود.
مودب تا وقتی گریهاش نگیرد، شعر نمیگوید
همچنین زهیر توکلی شاعر و منتقد ادبی نیز نیز در این مراسم در سخنانی اظهار داشت: آقای مودب در شعر عاشقانه هم در شعرهای عاشقانه ارجاع و تلمیح دارد و هم در شعرهای سیاسی و همیشه نیز ردپای یک زن و دختر نوجوان یا کودک را میشود در شعر او جست. او وابستگی به شعر ژنریک ندارد بلکه شاعری است که در احظه شعر میگیرد و تحت تاثیر هیجانات عاطفیاش به عبارت دیگر او تا وقتی گریهاش نگیرد، شعر نمیگوید. وقتی شاعری اینگونه باشد دیگر در مرکز شعرش خیلی محدود به رعایت مفروضات و قرار گرفتن در یک ژانر نمیماند
وی همچنین تصریح کرد: حضور مودب در اشعارش بسیار پررنگ است هر چند که از خوانش آنها به آدمی حس غرور دست نمیدهد. مودب شاعری است که در مقابل معشوقهاش در شعر به نقش شاعر بودن بسیار تکیه دارد و در شعرهایش همیشه این مساله را به رخ مخاطبش میکشد که من شاعرم. این را بفهم. همچنین من نوعی دردمندی در شعر او را حس میکم که عذر همه چیز دیگر را میخواهد.
توکلی افزود: مودب و امینپور مشرب سیاسی مشترکی ندارند اما هر دو در عنصر در با یکدیگر مشترک هستند و هر دو لحنی زخمی در شعرهایشان دارند. مودب با این حال در میان اشعارش هیجاناتی دارد که به شعرش نوعی نگاه متافیزیکی میدهد.
در ادامه پس از قرائت پیام خانه ادبیات افغانستان و شعر خوانی علی داوودی برای مودب، نوبت سخنرانی به علیمحمد مودب رسید.
آشیانه شعر عشق است
وی در ابتدا اظهار داشت: آشیانه شعر عشق است و در این آشیانه است که جوههای دیگری هم پرورش پیدا میکنند. شاعر را اگر میگذاشتند در عشق میماند و زندگیمیکرد و میمرد اما طبیعت زندگی است که درد و ... را به آن وارد میکند و شاعر ناچرا است که چون پرندهای بای شعر دائما بال بال بزند.
وی افزود: دغدغه این روزهایم این است که ما چرا در تولید فکر و فرهنگ اینقدر کمکار شدهایم. چرا دوربین خبرساز و کتاب سال و ...برای تولید فکر و فرهنگ نداریم. گناه بچههای ما چیست که قهرمان خود را در حوزه فکر و فرهنگ نمیشناسند اما در کار ورزش قهرمان فلان شهرکهای آلمان را هم میشناسند.
وی همچنین اظهار امیدواری کرد در سال جاری شاهد پخش مستقیم جشنواره شعر فجر و کتاب سال باشیم تا بچههای ما بیشتر از قبل به هویت خود پی ببرند.
در این مراسم محمدعلی بهمنی در سخنانی اظهار داشت: شعر مودب نوعی تفکر فرا اجتماعی دارد با اینکه شعر او را در قالبهایی چون نیمایی و غزل میشنویم اما میشود متوجه شد که اتفاق دیگری شعر او را به جلو پیش میبرد و برای همین همیشه شوقم این بوده که برسم و بشینم و شعر او را گوش دهم.
وی ادامه داد: متاسفم که فرصت زندگی کمی با آقای مودب داشته ام ولی شاید همه ناگفتههای نسل من و او را بشود در شعرهایش جست.
بهمنی تاکید کرد: از نظر من کسی که دید کاشف در شعر دارد فردی بزرگوار است و مودب از این منظر برای من بزرگوار بهشمار میرود.
مودب تا وقتی گریهاش نگیرد، شعر نمیگوید
همچنین زهیر توکلی شاعر و منتقد ادبی نیز نیز در این مراسم در سخنانی اظهار داشت: آقای مودب در شعر عاشقانه هم در شعرهای عاشقانه ارجاع و تلمیح دارد و هم در شعرهای سیاسی و همیشه نیز ردپای یک زن و دختر نوجوان یا کودک را میشود در شعر او جست. او وابستگی به شعر ژنریک ندارد بلکه شاعری است که در احظه شعر میگیرد و تحت تاثیر هیجانات عاطفیاش به عبارت دیگر او تا وقتی گریهاش نگیرد، شعر نمیگوید. وقتی شاعری اینگونه باشد دیگر در مرکز شعرش خیلی محدود به رعایت مفروضات و قرار گرفتن در یک ژانر نمیماند
وی همچنین تصریح کرد: حضور مودب در اشعارش بسیار پررنگ است هر چند که از خوانش آنها به آدمی حس غرور دست نمیدهد. مودب شاعری است که در مقابل معشوقهاش در شعر به نقش شاعر بودن بسیار تکیه دارد و در شعرهایش همیشه این مساله را به رخ مخاطبش میکشد که من شاعرم. این را بفهم. همچنین من نوعی دردمندی در شعر او را حس میکم که عذر همه چیز دیگر را میخواهد.
توکلی افزود: مودب و امینپور مشرب سیاسی مشترکی ندارند اما هر دو در عنصر در با یکدیگر مشترک هستند و هر دو لحنی زخمی در شعرهایشان دارند. مودب با این حال در میان اشعارش هیجاناتی دارد که به شعرش نوعی نگاه متافیزیکی میدهد.
در ادامه پس از قرائت پیام خانه ادبیات افغانستان و شعر خوانی علی داوودی برای مودب، نوبت سخنرانی به علیمحمد مودب رسید.
آشیانه شعر عشق است
وی در ابتدا اظهار داشت: آشیانه شعر عشق است و در این آشیانه است که جوههای دیگری هم پرورش پیدا میکنند. شاعر را اگر میگذاشتند در عشق میماند و زندگیمیکرد و میمرد اما طبیعت زندگی است که درد و ... را به آن وارد میکند و شاعر ناچرا است که چون پرندهای بای شعر دائما بال بال بزند.
وی افزود: دغدغه این روزهایم این است که ما چرا در تولید فکر و فرهنگ اینقدر کمکار شدهایم. چرا دوربین خبرساز و کتاب سال و ...برای تولید فکر و فرهنگ نداریم. گناه بچههای ما چیست که قهرمان خود را در حوزه فکر و فرهنگ نمیشناسند اما در کار ورزش قهرمان فلان شهرکهای آلمان را هم میشناسند.
وی همچنین اظهار امیدواری کرد در سال جاری شاهد پخش مستقیم جشنواره شعر فجر و کتاب سال باشیم تا بچههای ما بیشتر از قبل به هویت خود پی ببرند.